Header 1

A paragraph.

Designer: Josh Peterson URL: www.noaesthetic.com ----------------------------------------------- */ /* Variable definitions ==================== */ /* Use this with templates/1ktemplate-*.html */ /* Content ----------------------------------------------- */ body { font: normal normal 15px Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; color: #333333; background: #77ccee url(http://www.blogblog.com/1kt/watermark/body_background_flower.png) repeat scroll top left; } html body .content-outer { min-width: 0; max-width: 100%; width: 100%; } .content-outer { font-size: 92%; } a:link { text-decoration:none; color: #cc3300; } a:visited { text-decoration:none; color: #993322; } a:hover { text-decoration:underline; color: #ff3300; } .body-fauxcolumns .cap-top { margin-top: 30px; background: transparent none no-repeat scroll top left; height: 0; } .content-inner { padding: 0; } /* Header ----------------------------------------------- */ .header-inner .Header .titlewrapper, .header-inner .Header .descriptionwrapper { padding-left: 20px; padding-right: 20px; } .Header h1 { font: normal normal 60px Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; color: #ffffff; text-shadow: 2px 2px rgba(0, 0, 0, .1); } .Header h1 a { color: #ffffff; } .Header .description { font-size: 140%; color: #5588aa; } /* Tabs ----------------------------------------------- */ .tabs-inner .section { margin: 0 20px; } .tabs-inner .PageList, .tabs-inner .LinkList, .tabs-inner .Labels { margin-left: -11px; margin-right: -11px; background-color: transparent; border-top: 0 solid #ffffff; border-bottom: 0 solid #ffffff; -moz-box-shadow: 0 0 0 rgba(0, 0, 0, .3); -webkit-box-shadow: 0 0 0 rgba(0, 0, 0, .3); -goog-ms-box-shadow: 0 0 0 rgba(0, 0, 0, .3); box-shadow: 0 0 0 rgba(0, 0, 0, .3); } .tabs-inner .PageList .widget-content, .tabs-inner .LinkList .widget-content, .tabs-inner .Labels .widget-content { margin: -3px -11px; background: transparent none no-repeat scroll right; } .tabs-inner .widget ul { padding: 2px 25px; max-height: 34px; background: transparent none no-repeat scroll left; } .tabs-inner .widget li { border: none; } .tabs-inner .widget li a { display: inline-block; padding: .25em 1em; font: normal normal 20px Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; color: #cc3300; border-right: 1px solid #77ccee; } .tabs-inner .widget li:first-child a { border-left: 1px solid #77ccee; } .tabs-inner .widget li.selected a, .tabs-inner .widget li a:hover { color: #000000; } /* Headings ----------------------------------------------- */ h2 { font: normal normal 20px Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; color: #336600; margin: 0 0 .5em; } h2.date-header { font: normal normal 18px Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; color: #336600; } /* Main ----------------------------------------------- */ .main-inner .column-center-inner, .main-inner .column-left-inner, .main-inner .column-right-inner { padding: 0 5px; } .main-outer { margin-top: 100px; background: #66bb33 url(http://www.blogblog.com/1kt/watermark/body_background_flower.png) repeat scroll top center; } .main-inner { padding-top: 0; } .main-cap-top { position: relative; } .main-cap-top .cap-right { position: absolute; height: 100px; width: 100%; bottom: 0; background: transparent url(http://www.blogblog.com/1kt/watermark/main_cap_flower.png) repeat-x scroll bottom center; } .main-cap-top .cap-left { position: absolute; height: 245px; width: 280px; right: 0; bottom: 0; background: transparent url(http://www.blogblog.com/1kt/watermark/main_overlay_flower.png) no-repeat scroll bottom left; } /* Posts ----------------------------------------------- */ .post-outer { padding: 15px 20px; margin: 0 0 25px; background: transparent url(http://www.blogblog.com/1kt/watermark/post_background_birds.png) repeat scroll top left; _background-image: none; border: dotted 1px transparent; -moz-box-shadow: 0 0 0 rgba(0, 0, 0, .1); -webkit-box-shadow: 0 0 0 rgba(0, 0, 0, .1); -goog-ms-box-shadow: 0 0 0 rgba(0, 0, 0, .1); box-shadow: 0 0 0 rgba(0, 0, 0, .1); } h3.post-title { font: normal normal 30px Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; margin: 0; } .comments h4 { font: normal normal 30px Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; margin: 1em 0 0; } .post-body { font-size: 105%; line-height: 1.5; position: relative; } .post-header { margin: 0 0 1em; color: #997755; } .post-footer { margin: 10px 0 0; padding: 10px 0 0; color: #997755; border-top: dashed 1px #777777; } #blog-pager { font-size: 140% } #comments .comment-author { padding-top: 1.5em; border-top: dashed 1px #777777; background-position: 0 1.5em; } #comments .comment-author:first-child { padding-top: 0; border-top: none; } .avatar-image-container { margin: .2em 0 0; } /* Widgets ----------------------------------------------- */ .widget ul, .widget #ArchiveList ul.flat { padding: 0; list-style: none; } .widget ul li, .widget #ArchiveList ul.flat li { padding: .35em 0; text-indent: 0; border-top: dashed 1px #777777; } .widget ul li:first-child, .widget #ArchiveList ul.flat li:first-child { border-top: none; } .widget .post-body ul { list-style: disc; } .widget .post-body ul li { border: none; } .widget .zippy { color: #777777; } .post-body img, .post-body .tr-caption-container, .Profile img, .Image img, .BlogList .item-thumbnail img { padding: 5px; background: #fff; -moz-box-shadow: 1px 1px 5px rgba(0, 0, 0, .5); -webkit-box-shadow: 1px 1px 5px rgba(0, 0, 0, .5); -goog-ms-box-shadow: 1px 1px 5px rgba(0, 0, 0, .5); box-shadow: 1px 1px 5px rgba(0, 0, 0, .5); } .post-body img, .post-body .tr-caption-container { padding: 8px; } .post-body .tr-caption-container { color: #333333; } .post-body .tr-caption-container img { padding: 0; background: transparent; border: none; -moz-box-shadow: 0 0 0 rgba(0, 0, 0, .1); -webkit-box-shadow: 0 0 0 rgba(0, 0, 0, .1); -goog-ms-box-shadow: 0 0 0 rgba(0, 0, 0, .1); box-shadow: 0 0 0 rgba(0, 0, 0, .1); } /* Footer ----------------------------------------------- */ .footer-outer { color:#ffffff; background: #331100 url(http://www.blogblog.com/1kt/watermark/body_background_navigator.png) repeat scroll top left; } .footer-outer a { color: #ffdd99; } .footer-outer a:visited { color: #eecc77; } .footer-outer a:hover { color: #ffffcc; } .footer-outer .widget h2 { color: #ffffff; } -->

Sabtu, 09 April 2011

KUMPULAN DONGENG SUNDA

Dongeng Sasakala: MAUNG LEUTIK CANGKENGNA
• 11 Apr 2002 • Kategori: Uncategorized

Ceuk beja, cenah baheula mah maung teh antara cangkeng jeung dadana teu sabaraha beda, ampir sarua bae gedena.

Dina usum paceklik dihiji leuweung, sasatoan kungsi ngarandapan kakurangan kahakanan. Sagala bubuahan, beubeutian, katut ka jujukutan oge gararing, sabab halodo banget.

Hiji mangsa waktu maung keur ngalantung neangan kahakanan, kabeneran aya peucang keur ngahuleng jiga anu susah. Eta peucang teh kacida begangna ngan kari tulang jaeung kulit, sabab hese ku kadaharan tea.

Sabot peucang ngalamun, teu puguh timana jolna, ngan gaur bae aya sora maung gagauran. Atuh peucang teh kacida reuwaseunana, sabab ari ret teh direret ku peucang, tetela eta maung teh aya beulah katuhueunana keur ngadodoho. Maung teh kacida lapareunana, bangun geus hayang geura gep ngegel peucang.

Peucang teh teu bisa kukumaha, sabab ceuk pamikirna najan lumpat oge moal burung kaudag, da puguh teu boga tanaga. Ahirna peucang teh kari sumerah diri wae ka nu kawasa, bari ngadua menta dipanjangkeun umur, sarta disalametkeun tina bahaya maot anu geus kari sahos-hoseun. Pok peucang teh nyarita, “Salira maung, ayeuna mah tong gagauran nyingsieunan, da puguh kuring mah kari ngerekeb bae. Tapi ceuk kuring mah leuwih hade neangan deui anu lintuh, da ngerekeb kuring mah moal matak seubeuh, da sakieu begangna katembong tulang.”

Gaur deui maung teh ngagaur, maksud na sangkan eta peucang teu bisa kabur. Saterusna maung nyarita ka peucang, “Hey sakadang peucang, aing teu ngarti naon sababna maneh tenang-tenang wae, teu lumpat nyingkahan aing, jeung naon sababna maneh ngahuleng wae, padahal awak maneh teh ku aing rek di jojoet disasaak dibudal badil.”

Tembal peucang bari lumengis, “Kuring teu lumpat nyingkahan salira, sabab jaba ti teu kuat lumpat teh, lamun percaya mah kusalira, kuring teh keur dititah ku raja di dieu nungguan beubeurna. Raja ayeuna keur usaha kaluar, nyiar pangabutuh urang sarerea anu aya di ieu leuweung. Kulantaran kitu, kuring moal rek lumpat, kuring kudu tanggungjawab kana tugas nu ditibankeun ka kuring.”

Maung teu percaya yen peucang dititah nungguan beubeur raja, sabab biasana oge anu sok dititah ngawal raja mah, sasatoan nu garalak seperti maung atawa srigala. Tuluy maung teh nanya deui ka peucang, “Mana beubeur raja teh, nu kumaha ? Aing sanajan sok katitah oge ku raja, can ngalaman dititah nungguan beubeur na mah. Aing hayang nyaho, pek geura tembongkeun!”

Maung maksa ka peucang, supaya masrahkeun beubeur raja tea. Peucang nembalan lemah lembut, “Salira Maung, kuring teu dikengingkeun nyekel eta beubeur, mung ukur nungguan wungkul. Kumargi kitu bilih salira hoyong terang nu kumaha beubeur raja, ka dieu bae geura nyaketan supados tetela.” Peucang nunjuk kanu ngajepat hareupeunana, bari nitah dideukeutan ku maung.

Teu loba piker, terus bae maung teh ngadeukeutan panuduhan peucang, bari terus nyarita deui, “Sakadang Peucang, bener alus beubeur raja teh, geuning mani harerang kitu. Kira-kirana bisa lamun aing ngajaran make?”

“Teu tiasa! bujeng-bujeng di angge, dicepeng oge teu kenging,” tembal peucang bari tungkul bangun nalangsa.

“Ah…! Ceuk saha teu meunang ? Aing mah panasaran hayang mecakan beubeur raja,” maung maksa ka peucang, bari terus gagauran nembongkeun sihungna nu rangeteng, nyingsieunan peucang.

“Ari bener mah salira maksa hayang nyobaan eta beubeur, kari kumaha salira bae, ngan kuring boga pamenta sangkan kuring teu katanyaan ku nu janten raja, kuring kudu ingkah heula ti dieu. Saterusna, lamun kuring geus jauh, eta beubeur teh pek geura pake ku salira, tapi kudu nurut kana kode kuring, lamun kuring geus nyebut : “pake!” Rap ieu beubeur teh geura pake. Tah sakitu pamenta kuring lamun keukeuh saliran hayang ngajaran make beubeur raja mah.”

Teu panjang carita, pamenta peucang teh disaluyuan ku maung. Sanggeus sagalana beres, berebet bae peucang lumpat satarikna. Sanggeus kira-kira jauh ti maung, peucang mere kode, “pake, pake…! pake!”. Peucang ngagorowok tilu kali.

Ngadenge kode kitu maung teu tata pasini deui, rap bae eta beubeur nu ngajepat di hareupeunana teh dibeulitkeun kana cangkengna. Atuh puguh we ngabeulitna teh tarik pisan, sabab anu disebut beubeur raja ku peucang teh, nyatana oray welang anu tarik pisan meulitna. Teu sabaraha lila oge cangkeng maung teh jadi leutik kapeureut ku meulitna oray welang.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar